درباره‌ی زندگی شهروند گمنامی‌ست به نام «محمد ترقی» که از راه گردآوری زباله‌ها و فروش مواد بازیافتی روزگار می‌گذراند. دکتر محمد ترقی با این‌که زمینی چهار هزار متری در شمال تهران دارد اما در اتاقی محقر زندگی می‌کند. رویای بزرگ او تبدیل این اتاق به خانه‌ی صلح و دوستی ملل است. همسایه‌ها و اهل محل، اغلب، نشانی این خانه را این‌گونه می‌دهند: اولین در از آسمان.

 سپیده ابطحی پیش‌تر، فیلم دیگری از این شخصیت ساخته بود به نام «چهره نفرین شده من» که بیشتر روی گفت‌وگوی بلندی درباره‌ی اعتقادها و دیدگاه‌های محمد متمرکز بود، این فیلم به نمایش درنیامد و کارگردان از نماهای آن در فیلم اولین در از آسمان استفاده کرد.