درباره‌ی زندگی، کار هنری و فعالیت‌های مدنی «هوشنگ گلشیری» است.

ماجرای ساخت این فیلم به پاییز ۱۳۷۲ و گفت‌وگوهای «فرج سرکوهی» با هوشنگ گلشیری برمی‌گردد. سرکوهی در گفت‌وگوهای بلندی با گلشیری که توسط کاوه گلستان فیلمبرداری شد به زندگی و کار گلشیری پرداخت. در آن زمان و پس از انتشار «بیانیه ۱۳۴ نویسنده» یا «ما نویسنده‌ایم» صد و سی و چهار نفر از اعضای کانون نویسندگان ایران، سه نفر از اعضا، «علی‌اکبر سعیدی‌سیرجانی»، «احمد میرعلایی» و «غفار حسینی» به قتل رسیدند و فرج سرکوهی هم ربوده و زندانی شد. در نبود سرکوهی، در سال ۱۳۷۵، کاوه گلستان گفت‌وگوی آخر با گلشیری را در خانه‌ی او انجام داد. سال‌ها بعد، فیلم مستند در احوال این نیمه‌ی روشن با همین گفت‌وگوهای تصویری که در آرشیو شخصی کاوه گلستان موجود بود؛ ساخته شد.

در این فیلم نویسندگان دیگری همچون «محمد مختاری»، «محمدعلی سپانلو»، «رضا براهنی»، «محمدجعفر پوینده»، «فرج سرکوهی» حضور دارند و صدای «فرزانه طاهری» نویسنده و مترجم را بر روی برخی نماها می‌شنویم.

*بیانیه ۱۳۴ نویسنده نامه‌‌ای سرگشاده‌‌است که در سال ۱۳۷۳ منتشر شد. نویسندگان نامه خواستار آزادی اندیشه و بیان و آزادی نشر آثار خود شدند و به سانسور اعتراض کردند. همچنین آن‌ها در این متن، از حضور صنفی خود با عنوان «کانون نویسندگان ایران» خبر دادند.