به بهانه‌ی ماه تولد «محمدرضا فرزاد» شهریور ۱۳۵۷، وقایع مهم شهریور ۵۷ را بازگو می‌کند. و با جست‌وجو در تنها فیلم باقی‌مانده از تظاهرات ۱۷ شهریور که به «جمعه‌ سیاه» و یا «کشتار ۱۷ شهریور» معروف است؛ وضعیت مردم و سربازان در خیابان را روایت می‌کند. پدر و مادرهایی که فرزندانشان مفقود یا کشته شده‌اند از آن روز می‌گویند. پدر «علیرضا لقمانی»، نوجوان پانزده ساله که در هفده شهریور کشته‌ شد، ماجرای آن روز را در یک برنامه‌ی تلویزیونی تعریف می‌کند. بیشتر تصاویر این فیلم آرشیوی‌ است.

*سیزدهم شهریور ۵۷ همزمان با عید فطر گروهی از مردم تهران در تپه‌های قیطریه‌، میدان ونک، خیابان پهلوی(ولیعصر)، خیابان ژاله(مجاهدین اسلام) و میدان شهیاد(آزادی) علیه شاه تظاهرات کردند. شانزدهم شهریور ۵۷، از نخستین ساعات بامداد، ماموران گارد شهربانی و ساواک در میدان‌های مختلف و نقاط حساس شهر مستقر شدند. بر پایه‌ی گزارش ساواک بیشتر مغازه‌های خیابان‌ها و بازار تهران، شمیرانات و شهر ری تعطیل شد. تظاهرات شانزدهم شهریور تهران با حضور بیش از نیم میلیون نفر، بزرگ‌ترین گردهمایی معترضان تا آن روز بود. آن شب در تهران به دستور محمدرضا شاه حکومت نظامی اعلام شد و بسیاری از فعالان سیاسی مانند «کریم سنجابی»، «مهدی بازرگان»،‌ «داریوش فروهر»، «عبدالکریم لاهیجی» و … بازداشت شدند. جمعه هفدهم شهریور ۵۷، تظاهرکنندگان در خیابان ژاله(مجاهدین اسلام) و میدان ژاله(شهدا) جمع شدند. نیروهای نظامی ارتش مردم را محاصره و به آن‌ها شلیک کردند.