نمایشی در حال اجراست ولی در جایگاه تماشاگران دو زن با صدای بلند بگو مگو می‌کنند. بازیگر زن روی صحنه خمیازه می‌کشد، بازیگر مرد بلندتر دیالوگ می‌‌گوید. دعوا بالا می‌گیرد، پسر جوانی، در بین تماشاگران، قورباغه‌ای در دست دارد، لحظه‌ای نمایش با صدای قورباغه متوقف می‌شود، پسر قورباغه را روی صحنه می‌اندازد و فرار می‌کند. پسر از کوچه‌های باریک پشت میدان نقش‌جهان می‌گذرد و در بازار بساط هندوانه‌فروشی که چرت می‌زند را بهم می‌ریزد. او در شهر پرسه می‌زند، از کنار کسبه و مردم می‌گذرد با دختر جوانی در نقش‌جهان آشنا می‌شود و با او در راه‌پله‌ها و بام میدان می‌پلکد. فیلم با نمایی از او که به تنهایی در حیاط مسجد شاه‌عباس و در مقابل حوض نشسته به پایان می‌رسد.

طلوع جدی یا «بامداد جدی» به نخستین روز دی ماه یا همان ماه جَدی در صور فلکی اشاره دارد.

طلوع جدی در ایران نمایش داده نشد. نخستین نمایش عمومی این فیلم، پس از انقلاب، در سال ۱۳۷۸ در «جشنواره سینمای مستند کیش»، با حضور فرستاده‌ی «فیلمخانه ملی ایران» رخ داد. طلوع جدی دو نسخه دارد. محمد تهامی‌نژاد در «فیلمی برای همۀ زمان‌ها» از اهمیت طلوع جدی می‌گوید و سکانس‌های آن‌ را تحلیل و بررسی می‌کند.